Ouders die over gewicht praten
Wanneer ouders praten over gewichtsproblemen met jongeren kan dit bijdragen aan het ontwikkelen van een eetstoornis. Dit suggereert een recent onderzoek waarvan de resultaten werden gepubliceerd in JAMA Pediatrics. Uit het onderzoek kwam naar voren dat jongeren eerder ongezond eetgedrag zoals extreem diëten, laxantiagebruik en eetbuien, vertonen wanneer hun ouders praten over gewicht dan wanneer hun ouders praten over gezond eten.
Voor het onderzoek werd gekeken naar ruim 2700 jongeren met een gemiddelde leeftijd van 14 jaar oud en naar 3709 ouders met een gemiddelde leeftijd van 42,3 jaar oud. Jongeren met overgewicht waarvan de ouders de focus legden op gezond eetgedrag gebruikten minder vaak ongezonde afvalmethodes.
Uit het onderzoek blijkt dat er een duidelijk verband is tussen praten over gewicht (door ouders) en eetgestoord gedrag (van kinderen). Daarnaast blijken gesprekken over gezond eetgedrag juist een preventieve werking te hebben op eetgestoord gedrag.
Volgens Michael Devlin, M.D., co-director van het eetstoornis onderzoek aan de the New York State Psychiatric Institute zijn dit belangrijke resultaten. "Het maakt duidelijk dat bij campagnes tegen overgewicht en ongezond eetgedrag de nadruk niet moet liggen op gewicht en maten, maar op een gezonde leefstijl."
Ikzelf merk dat ik het niet prettig vind wanneer iemand die dichtbij me staat een negatieve opmerking maakt over gewicht. Ik vond het vroeger erg demotiverend als mijn moeder aan de telefoon klaagde over dat ze was aangekomen en dat ze dik was, terwijl ik moest strijden tegen mijn eetstoornis. Ook vind ik het niet leuk als vrienden of familie dikke mensen op straat bekritiseren.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Een vader die elk jaar wel een aantal crash-dieeeten volgt.
Een hond die light brokken krijgt
Een koelkast met light-boter, light-jam, light-kaas, light-drinken, optimel, magere yoghurt etc.
Een vader die vroeger vaak zei dat hij niet hoopte dat z'n twee kinderen op hem zouden gaan lijken.. (hij is nogal dik, onee, was, hij heeft net weer gedieeet)
maar op een dag ben je sterker en sta je overal boven en als je dingen in je levenswijze veranderd moet je dat voor JEZELF en je GEZONDHEID doen !!!
En nu kan ik er niet meer tegen als mensen het doen.
Laatst ook, ik liep met mijn moeder over straat en we zagen zo'n vrouw die best een rotstreek had uitgevoerd tegen ons gezin een paar jaar geleden, en ze zei van 'Ohj en wat is die lelijk dik geworden zeg'
En toen had ik echt iets van, Oh, dus 'dik' is lelijk? DAAR ben ik voor aan het aankomen..?
Bij ons thuis werd de nadruk altijd gelegd op gezond eten, maar nooit extreem. We aten bijvoorbeeld zélden patat/pannenkoeken oid en fruit en groenten ziijn altijd verplicht geweest. Ook hebben we altijd alle maaltijden samen gegeten, maar toch hebben we hebben hier eigenlijk alle vier een 'beetje' een vreemde relatie met eten (eetstoornis, eetprobleem, overgewicht, subjectieve eetbuien..).
Maar mijn ouders hebben nooit gepraat over gewicht waar m'n broertje en ik bij waren en er is zijn nooit negatieve opmerkingen gemaakt rond eten, gewicht of figuur. Kennelijk houdt het niet altijd verband :')
Mn moeder doet het niet meer (vader en broertje ook niet meer)
Maar mn oma nog wel.
Ik word er helemaal gestoord van!
Maar goed ik probeer het meestal mn ene oor in te laten gaan en het andere weer uit.
Maar toch doet het me zeer....
Mijn moeder loopt al maanden te zeuren dat ze zo dik is...
Neemt geen snoepjes of koekjes meer, terwijl ze er goed uit ziet..
Stom
Dat is ook behoorlijk zwaar en pijnlijk...
Het is de taak van de ouders om ervoor te zorgen dat een kind gezond eet en die verantwoordelijkheid moet daar blijven.
en zo van ja als je paar kilo afvalt staat dat jurkje veel leuker
of als ik koekje wilde pakken 'nee dat moet jij niet doen'
Leg ook uit dat je veel liever met iemand leuke dingen gaat doen bv naar n bios of dierentuin etc dan t continu over gewicht te hebben .. he bah heb t eens over leuke dingen pa ~ ma niemand is perfect ! Iedereen is of tedik of te dun om daar zo lang bij stil te staan is nutteloze tijdverspilling
Zo is mijn eetstoornis eigenlijk begonnen: door een opmerking door mijn ouders.
Ik was toen al zo zo onzeker en dat was de druppel.
Ik zou als ouders dus wel opletten wat je precies zegt.
@ Max: ik zou niet echt brutaal reageren. Dat werkt eerder avenrechts.
Ik zou net eerst begrip tonen en dan eerlijk je mening zeggen.
Niet op een harde manier, maar net op een rustige manier.
En als ze dan niet luistert... Mja, dan is't haar eigen schuld.
Ik nam het ook niet aan van mijn ouders. Ik moest eerst tegen de lamp lopen en nu kan ik zeggen dat ik puur voor mezelf genezen ben. ;)
Ten eerste; wat is de maatstaf? Ik vind persoonlijk een afkeer tegen friet, pizza of de mac al best ver gaan. De nadruk bij gezond eten moet niet liggen op wat je perse niet moet eten (zoals geen chips bij de film of neee absoluut geen patatje'. De nadruk moet liggen op vitamines binnen krijgen om je goed en fit te voelen en daarnaast kun je dan prima ook lekkere dingen eten zonder je schuldig te moeten voelen. Wat veel mensen als 'gezond eten' bestempelen, daar ga ik me alleen maar moe en zwak van voelen. En geloof me; ik dacht vroeger ook zo in van die extreme gedachten maar nu denk ik: waarom zou je je kinderen niet lekker af en toe meenemen naar de mac als dat gewoon LEUK is..
Daarnet zelfs nog:'je bent wel te dik. Je moet terug op je eten gaan letten.'
Nou ja, dat weet ik zelf toch ook wel? Doordat ze het zeggen, walg ik net nog
harder over mezelf. :(
halloooo iemand vecht hier tegen een eetstoornis
Ik ben 12 jaar weeg x kg ben 1.78 lang. Ik wil echt super graag afvallen ik ben net een zandloper mijn moeder zeurt er ook alleen maar over. Ik heb laxeermiddelen geslikt maar daar kwam me moeder achter die werd erg boos. Ik heb me vinger in me keel proberen te steken maar dat lukte me niet. Wat kan je nou het beste doen?
-aangepast door moderator-
Bij mij is het al van kleins dat ik op moest letten. Ik kreeg wel snoepjes en al die dingen enzo. En chips en gewoon ja. Maar ma mijn 8e was ik eigenlijk gewoon mog normaal als ik foto's kijk. Naarmate ik ouder werd werd er vaak tegen mijn zus gezegd dikzak, en dat ze dik is etc. Die heeft nu al meer dan -6 jaar boulimia.. Mede door dit. Durfde nooit buiten een ijsje te eten. Nu snap ik waarom. Maar nu gebeurt het bij mij en m'n broertje. Meid, je bent te dik. Meid je bent obesitas , dat weet je toch ook wel? Niet te veel eten, oh wat goed! Je schept minder op! En dan alsnog boos worden als ik bv helemaal niet eet. Ja hallo.. Mede door dit denk ik dat ik meerendeels stiekem ben gaan eten.. Braken.. Etc. Want 'ik ben dik' terwijl ik 'vroeger' dondersgoed nog dacht. Zeur niet zo. Ik ben oke. Maar ja.. Dat is nu ver te zoeken, ik zie me zelf nu als zooo ongelooflijk dik. Durf er bijna gewoon niet meer naa rem osycholoog te gaan. Wil de deur niet uit. Blijf dagen binnen. Voel me super slecht. Want 'ik ben dik' goh.. Als ik ooit kinderen krijg. Nou. Ik weet iig wat ik nooit tegen mijn liefjes zal zeggen. Maar ja. Ook dat is me niet gegunt. Want 'waarschijnlijk zal iedereen me gaan haten, me zussen zullen me laten vallen, en ik zal in mijn uppie overblijven' fijn.. Echt heel fijn! Om zo iets te horen. Zo verder te leven. Ja.. Het is heel fijn. Mag ik er niet meer zijn. Dankje.
:(
ik heb mij ok maar 2x gemeten 1x bij begin en 2 x 14 dagen geleden .
wat mijn gewicht betreft waren het totaal maar 11 kg minder , maar toch ik voel me beter en maat kleiner in de kleren is al wat , maar ik ga nog door tot dec . dan vind ik het wel in orde zo .tube kost mij mnd 25 euro ,maar roken is duurder en slecht voor je toch . ik wens ieder sterke met zijn of haar gewicht , maar vergeet niet slechte vetten kun je makkelijk verliezen met beetje hulp uit de tube .
mvg e.v.a .h