Euthanasie bij jongeren: Too Young to die
Je bent jong en je hebt al jarenlang ernstige psychische problemen. Iedere dag is een gevecht voor je en je bent het vechten moe. Je kunt niet meer. Je hebt alles wat betreft hulpverlening al geprobeerd. Niets heeft geholpen. De toekomst zie je niet meer zitten en dit leven kun je niet meer aan. Je ziet nog maar 1 uitweg: de dood, maar dan wel op een waardige manier middels euthanasie. Dat blijkt echter een zeer ingewikkelde weg. Judith Hannink haar dochter Maud wilde niet meer leven, ze wilde euthanasie maar kreeg het niet. Maud besloot daarom om zelf uit het leven te stappen. Waarom wilde Maud zo graag dood? Haar moeder Judith vertelde gisteravond in RTL Late Night moedig het verhaal van haar dochter. In de documentaire Too Young To Die onderzoekt Gwen Pol van de website VICE hoe er in Nederland en Belgie wordt omgegaan met psychisch lijdende jongeren die een zelfgekozen dood wensen.
Een jaar lang volgt Gwen Pol verschillende jongeren, hun naasten en hulpverleners. Ze ontmoet Nadia die in de laatste fase van haar euthanasietraject zit en de omgeving van Maud wiens euthanasieverzoek werd afgewezen, maar op haar twintigste zelf een einde aan haar leven maakte. Frank Koerselman, psychiater, heeft tenslotte een duidelijke mening over euthanasie bij jongeren op grond van psychisch lijden. Let op: de documentaire kan als heftig en triggerend worden ervaren.
Hoe denk jij over dit onderwerp?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik heb de procedure doorlopen, en mijn vraag is ontvankelijk verklaard, ik mag volgens de wet dus sterven.
Het is een hele opluchting, en veel menswaardiger dan suïcide.
Ik raad het niemand aan, het is een heel slopend proces, maar wanneer je écht de keuze maakt, kies dan alsjeblieft voor dit.
Als iemand de nood heeft hier met mij over te praten, of vragen heeft, ik sta ervoor open!
Ik wou niet meer dood maar hierdoor terug wel. :-( Echt een zwaar onderwerp.
Ik ben fel tegen op zelf je dood bepalen. Al helemaal bij psychische probleem.
Dit maakt me zo verdrietig!
En ik weet waarover ik het heb. Ik heb borderline en anorexia gehad, nog steeds wat eetproblemen en 10 jaar van de ene hulpverlening naar de andere. Maar inmiddels heb ik een man, 2 kindjes en een hond. Een geweldig mooi eengezinswoning etc.
Er is altijd hoop!!!
Goed dat dit bespreekbaar wordt gemaakt
Vanwege mijn geloofsovertuiging zou ik hier nooit meer achter staan, maar de wens snap ik, ken ik. Ik heb zelf ook wel op het punt gestaan een verklaring aan te vragen, omdat dat de enige manier leek. Gelukkig kan ik zeggen dat ik nooit werk heb gemaakt van die gedachte, gelukkig maar ook, want ik heb daarna nog zo veel dieper gezeten dat ik er gebruik van had gemaakt, en als ik zie wat ik na zoveel opnames en behandelaren heb bereikt.. dat had ik niet willen missen.
Toch, als er na een zoektocht van vele jaren geen andere uitweg gevonden kan worden moeten er mogelijkheden zijn want hoe het afgelopen is met Maud dat moeten we toch echt niet willen.
psychologen en dokters zullen een depressieve tiener echt geen euthanasie geven hoor, hier word goed controle voor gedaan, zoiezo als je minderjarig bent kan je deze keuze niet eens maken denk ik?
Je kunt wel denken dat de dood de oplossing is, maar wat als er na de dood een hemel en hel is?
God zegt in de Bijbel: die niet in Mij geloofd, zal uitgeworpen worden in de buitenste duisternis; aldaar zal wening zijn, en knersing der tanden.
dat zou betekenen dat je na je keuze voor euthanasie om van de pijn van het leven af te zijn, voor eeuwig een ondraaglijke pijn hebt te dragen!
DOOD is geen OPLOSSING. Iedereen wil ten diepste leven, als zie je soms geen uitkomst meer. Maar God zegt dat Hij wil helpen!!!
ik denk niet dat het helpt om hier te gaan dreigen met de hel!
Het is niet als dreiging bedoeld, maar het is toch wel iets waar je je bewust van moet zijn. Er is geen weg terug.
Ga eens naar een goed asiel of vind bij b.v. SpaanseHondenInNood vanop het Net een klik . Allebei (ik + dier) geholpen .
Probeer het gewoon , ga samen met een hulpverlener of familie of vriend ernaar toe of bekijk de stek op Internet .
STÈRKTE hartelijk gewenst van in-de-=-schoenen-gestaan
Dreigen met de hel is inderdaad niet de oplossing. Daarnaast is het niet wie niet in mij geloofd maar zonden pleegd. Erge zonden. Moord etc. Kerken in brand steken. Want anders zou het zo zijn dat ieder wie niet naar de kerk staat naar de hel moet? Nee. Want God houdt van iedereen.
Mensen die euthanasie moeten plegen, gaan naar de hel.
Ik vind het goed dat dit taboe besproken wordt.
Wat is hier niet gepast/ongepast .
Oordeelt niet en gij zult niet geoordeeld worden .
Ik ben het met je eens dat dierenliefde echt kan helpen! Bij mij geeft het altijd steun om even een dier te aaien. Dieren oordelen niet en troosten je. Ze lossen geen problemen op, maar maken het soms wat dragelijker.
'Als je tegen een arts zegt dat de lichamelijke pijn ondraaglijk is overleggen ze met je voor pijnbestrijding. Als je tegen een psycholoog zegt dat de mentale pijn ondragelijk is wordt er 'hysterischer' op gereageerd.
Wat hartverscheurend om te zien hoe verdrietig en kapot Nadia was en ook al had ik haar 10.000 x liever gegund dat ze vrienden om zich heen had en een toekomst kon zien ben ik blij voor haar dat ze op deze manier mocht sterven en niet zelfmoordpoging na poging hoefde te doen.
Wat dapper hoe de ouders van Maud en haar vriend over haar praatte en wat triest dat het op deze manier moest voor haaar. Niemand gun je zo'n einde!
Nee het is geen moord! Dat gaat tegen iemands wens in. Iemand die het hele traject doorloopt heeft echt als grootste wens om dood te gaan en niet meer te hoeven lijden. Het zou alleen maar wreed zijn om hier dan niet aan mee te werken als omstander of arts.
Ik geloof niet in een God of hemel of hel, maar hoor vaak dat God een soort liefde voor mensen betekent. Dus volgens mij hoef je nergens bang voor te zijn als je dood gaat.
ik zou hier graag met je over door willen praten.
Hoe kunnen wij in contact komen?
groetjes
Mocht het toch een keer gebeuren, dan wil ik hierin onafhankelijk zijn van andere. Ik laat me niet tegen houden door allerlei regeltjes en procedures. Als ik dood wil, dan doe ik dat. Ik zou het liefst in mijn eigen huis willen sterven. En dan een brief achterlaten voor mijn begeleider. Mocht dat niet lukken, dan doe ik wel een publieke zelfmoord, bijv van het dak springen. Dat is eigenlijk heel asociaal. Maar ja, aan de andere kant... als mensen al getraumatiseerd raken van een dood lichaam van iemand die ze niet eens kennen, dan willen ze niet eens weten wat ik heb moeten doorstaan in mijn leven.
@Just me:
Als God echt liefdevol is, dan laat hij niet iemand naar de hel gaan die zo veel heeft geleden.
@Anoniem8:
Goed punt!
@y:
Misschien kun je toch een account aanmaken op het forum en dan de accountnaam hier plaatsen? Wat de euthanasie betreft: kijk het alsjeblieft nog even aan! Als er weinig zeker is, is er ook veel mogelijk. Het hoeft niet persé morgen te gebeuren. Er zijn nog genoeg dagen om te sterven.
Ik vind het goed hoor dat er over geschreven wordt maar laat die bezoekster dan ook open schrijven over haar proces. Niet dat het nu nog uitmaakt voor haar...
houdt toch uw oog op ons gericht
ontvlam in ons en vuur ons aan
opdat wij getroost verder mogen gaan
begrens de eindeloze nacht
voor wie geen morgen meer verwacht
wanneer het donker ons verrast
houdt ons dan met uw goedheid vast.
Welke goede god zou iemand dwingen door te leven wanneer dat enkel lijden betekent
God is een liefdevolle god, je zult inderdaad niet zomaar in de hel komen...
Ikzelf ben christen en ik heb al mijn hele leven een doodwens. Ik heb borderline, anorexia, psychoses en angststoornissen, daarnaast ook diabetes type 1, nierfalen en een hart ritme stoornis. ik zie het leven niet zitten omdat dit niet leven is. wie wil er elke dag aan herrinerd worden dat het leven pijn doet en je elke dag zult lijden? Ik heb veel moeten overwinnen in mijn geloof met God, maar heb uiteindelijk wel mijn weg met Hem gevonden... of Hij nou echt bestaat of niet: Ik voel me minder alleen, en de gedachte dat er iemand is die over je waakt en er altijd is als je hulp nodig hebt... is een heel rustgevend idee... met Hem kan je overal over praten. Hij houd van je, maakt niet uit wie je bent of wat je doet! Mijn God is een liefhebbende God. En ik weet zeker dat Hijzelf ook kapot gaat aan verdriet om te zien dat zijn lieve kind zo erg moet lijden... God vind dat vreselijk! (Net als ik) Ik zou liever niemand euthanasie laten plegen... enkel en alleen omdat ik het zo ontzettend erg en heftig en verdrietig vind! ik wil gewoon iedereen helpen en gelukkig maken! ookal weet ik dat dit niet altijd mogelijk is... maar ik geloof er zeker in dat je een meer waardevol afscheid hebt als je euthanasie pleegt dan als je zelfmoord pleegt... maar toch maakt het me zo verdrietig dat die mensen zo sterk lijden dat ze zo serieus uit het leven willen... Ik heb na jaren lang zelfmoordpogingen en bijna overlijden door mijn lichamelijke ziekten toch ergens hoop gekregen in de mooie dingen van het leven... Mijn altijd liefdevolle ouders die er altijd zijn en me liefhebben (mijn moeder had ook borderline en anorexia) mijn familie die ondanks moeite er toch voor me probeert te zijn, mijn vrienden die zo speciaal voor me zijn, alle mensen die ik heb leren kennen waar ik zo'n inspiratie voor ben geworden en zoveel mensen heb kunnen helpen, mijn fantastische vriend die al het afschuwlijkste met me heeft meegemaakt de afgelopen 3 jaren dat we samen zijn n toch onvoorwaarlijk van me houd! mijn lieve huisdiertjes die me altijd weten te troosten en op te vrolijken... er is eigenlijk zoveel in het leven... en ookal zie ik het zo vaak niet... ik heb bijna dagelijks borderline aanvallen, psychosen of er is medisch weer wat... toch vind ik elke keer weer wat om voor te vechten... en IKZELF ben heel blij dat ik nog leef... en zolang ik al deze dingen blijf zien denk ik dat het met mij wel goedkomt... niet vandaag.. niet morgen.. maar ooit. ooit komt het goed.
And remember.
GOD IS LOVE
and even though you may not be religious or anything, if you need someone to talk to, turn your face to the sky and just cry out to Him...
en anders ben ik er ook altijd nog voor je
Mijn dooptekst was ook van Psalm 23, vooral vers 4 raakte mij altijd enorm:
De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
2.Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,
3.hij geeft mij nieuwe kracht»*
en leidt mij langs veilige paden»
tot eer van zijn naam.
4.Al gaat mijn weg
door een donker dal»,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed».
5.U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.
6.Geluk en genade» volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug» in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.
Ik vind zeker je eerste bericht erg mooi, beter dan ik het heb kunnen verwoorden
Nu heb ik mijn hond die me ervan weerhoudt, zij kan niet zonder mij en is erg aan mij gehecht.. ik wil haar niet traumatiseren en in de steek laten. Ik denk dat ze er niet bovenop zou komen. Ze heeft niemand buiten mij en we hebben een heel mooi speciaal contact. Zij is de enige reden dat ik hier nog ben. ♥